Eindelijk dan weer een verhaal van onze belevenissen in Patagonie. We genieten volop van alles wat we zien en meemaken!! Af en toe schiet het er dan bij in om deze ervaringen te delen met onze achterban in Nederland.Dinsdag heb ik gelukkig al wat tijd (en een snellecomputer) gehad omde foto´s te plaatsen. Nu dan het verhaal van de afgelopen week.

De regenachtige zaterdag zijn we doorgekomen bij een heerlijk haardvuur en met een goede maaltijd. Gelukkig is op zondag de regen opgeklaard en hebben we een heerlijke dag om onze trekking te starten. De eerste indrukken van het Nationale Park Torres del Paine zijn overweldigend. Tijdens de bustrip naar het startpunt van de wandeling zien we een kudde koeien die wordt gedreven door een tweetal Gaucho´s en een veelvulig aantal honden. Nadat we onze spullen hebben gedropt in de refugio (een soort van grote berghut),waar we die nacht zullen overnachten, vertrekken we voor een 8 uur durende wandeling. We hebben gekozen voor de wandeling naar de Torres. Dit is een van de wandelingen van de bekende W-route in het park. De totale W-route kan in 3 tot 4 dagen worden gelopen, wij hebben een dag daarvan gedaan. Een tocht met een zeer mooi afwisseld landschap, het eerste stuk met een flinke klim op een rots achtige ondergrond, vervolgens in de vallei langs de rivier, door een prachtig rood gekleurd bos en het laatste stuk een klim tot aan de Torres, met een uitkijkpunt op de Torres. Een geweldig uitzicht (zien jullie de Win de Torres?)waar we genoten hebben van ons meegenomen chocolade paasei. Het is tenslotte 1e Paasdag en dathebben wegevierd.De volgende dag in het park hebben we een tour gedaan waarmee we de rest van het park hebbendoorkruist. Wederom geweldig mooienatuur en genoten van het zonnige weer.

Na ons verblijf in het Nationale Park Torres del Paine zijn we terug gegaan naar Puerto Natales. Vanuit hier zijn we de volgende dag met de bus vertrokken naar El Calafate. We kruizen wederom de grens en zijn vanaf dan weer in Argentinie. El Calafate staat bekend om de bekende gletjer Perito Moreno. Nadat we op dinsdag alles weer geregeld hebben voor de komende dagen en de busreis naar onze volgende bestemming Barilochegaan we op woensdag de gletsjer bekijken. Samen met een andere nederlandse jongen hebben we een auto gehuurd en rijden we in de vroege morgen naar de gletsjer in het Nationale Park Los Glaciares. De dag begint wat regenachtig, maar klaart al snel op met schitterend zonlicht op de gletsjer. Deze is echt machtig groot en het uitzicht is onbeschrijfelijk mooi. Ik zou zeggen, bekijk de foto´s!!Van een afstand lijkt de gletsjerzo´n 3-5 meter boven het water uit te steken. Van dichtbij blijkt dit toch zeker 50-70 meter te zijn. Om een nog beter uitzicht te krijgen en de geltsjer van dichtbij te bekijken maken we ookeen boottocht. Af en toe licht de gletsjer geheel op door het zonlicht en dat geeft ongelooflijk mooie plaatjes.Wederom een hoogtepunt van onze reis.

Na deze indrukken vertrekken we ´s avonds alweer naar El Chalten. El Chalten is een klein plaatsje tennoorden van El Calafate en staat bekendvoor de goede wandelingen die daar gemaakt kunnenworden rondom het Fitz Roy gebergte. Het dorpje bestaat slechts uit 2 straten en er is werkelijk niks te beleven dan alleen een aantal hotels en hostels. We kiezen de volgende dag voor een wandeling waar we uitzichthebben opde Fitz Roy. Overal in Argentinie lopen veel honden op straat, of ze van iemand zijn is me nog niet duidelijk. Maar het lijkt erop datHilde en ik honden aantrekken, de gehele wandeling worden we namelijk achtervolgt door een hond, bergop en bergaf.Wederom een start met een steile klim en vervolgens een zeer mooi stuk door het bos. Omdat het inmiddels herfst is geworden in Argentinie is het pad zeer nat en na 3uur wandelen voor ons niet meer zo makkelijk begaanbaar. Wehebben echter al uitzicht gehad op de Fitz Roy en besluiten daarom terug te gaan naar het dorpje. Daar relaxen we wat en eten voordat we weer terug vertrekken naar El Calafate. We merken dat de afgelopen weken toch erg intensief zijn geweest en vermoeidheid in de benenheeft opgeleverd.Vrijdag plannen we daaromnikszodat we overdag in El Calafate kunnenrond kijken voor souveniersen ´s avondsom 17:30 naar Bariloche vertrekken.

Debusreis naar Barilocheis een reis van maar liefst 28 uur over de Ruta 3. Deze route gaat niet langs hetAndes gebergte naar het noorden, maar eerst naar de oostkust om vervolgens een stuk noordelijkeropnieuw naar het westen te rijden. Voor ons gevoel een enorme omweg, maar wel de snelste optie om op onze bestemming te komen. En gelukkig rijden we het laatste gedeelte van de tocht dan toch nog een stukje over de Ruta 40, die bekend staat in dit gebied. Welliswaar een hobbelige gravel weg, maar wel iets wat we dan ook hebben meegemaakt. Zaterdag avond om 22 uur arriveren we in Bariloche waar we vervolgens 5 dagen zullen verblijven.

Bariloche is een stad in het merengebied van Argentinie en gelegen in het Nationale Park Nahuel Huapi. Bariloche ligt aan het gelijknamige meer en de omgevinglijkt op de zwitserse Alpen (staat geschreven). Het gebied heeft veelzwitserse invloedenuit het verleden en dit is te merken aan de bouwstijlen, maar ook aan de gerechten en dezoetigheden die te koop zijn (heel veel winkels die chocolade verkopen, mmmm!!). Zondag ochtend orienteren we ons op het gebied en wat we de komende dagen kunnen en willen gaan doen.De omgeving bied super veel mogelijkheden en het is met name een erg relaxte omgeving om te verblijven. Het hostel waar we zijn neergestreken is zeer relax en het is gezellig om ´s avonds samen met andere reizigers een praatje te maken. Mijn Engels verbeterd daardoor in sprongen, maar Spaans blijft helaas steken op het groeten en bedanken van mensen. Ach ja, ik heb tenslotte een privé tolk die uitstekend haar best doet om mij geheelbij te praten. Wat heb ik toch een geluk dat ik samen met Hilde op reis ben!

Zondag is voor ons met name een rustdag na de erg lange busreis die we achter de rug hebben. Maar ´s middags willen we dan toch even wat zien van de omgeving en nemen we de lokale bus die langs het meer Nahuel Huapi rijd. Prachtige uitzichten onderweg en we stappen uit de bus nabij het uitkijkpunt Cerro Campanario waar we de kabellift omhoog pakken. Omdat het die dag super mooi weer is en de zon straalt is het zeer aangenaam en maakt het de omgeving nog mooier. Na het bezoek aan het uitkijkpunt nemen we nog even een kijkje in het plaatsje Colonia Suiza. Helaas merken we daar al snel dat er na 6uur ´s avonds niet veel meer te beleven is en moeten we 2 uur wachten totdat de bus terug gaat. Overdag in de zon is het zeer aangenaam en heerlijk vertoeven (zo´n 16 graden), ´s avonds koelt het snel af en is een trui zeker nodig.

Maandag genieten we van een relax ontbijt in het hostel, gaan we in de morgen naar Llao Llao voor een wandeling en doen we ´s middags een boottocht vanaf de haven Puerto Pañuelos naar het eiland Isla Victoria en het Nationale Park Arrayanes (een schiereiland). Isla Victoria is een eiland waar in het verleden (1925) met name Europese boomsoorten zijn gepland voor de wetenschap. Het was een experiment hoe deze bomen zouden groeien in een ander klimaat met de bedoeling om ze na 20 jaar te kappen. Omdat het eiland sinds 1944 tot het Nationaal Park Nahuel Huapi behoort zijn de bomen nooit gekapt.Het dik pakket aannaalden van de vele grote bomen zorgt momenteel voor verzuring waardoor inheemse boomzaden geen kans krijgen om te groeien. Een interessante geschiedenis en door de Engelse vertaling van de gids kan ik het aardig volgen. In het Nationale Park Arrayanes waar we daarna heen gaan staan vele Arrayan bomen. Een beschermde boom die buitendit Nationale ParkinArgentinie alleen voorkomtals struik en op het eilanddus alsboom aanwezig zijn. De boom is speciaal door zijnrode kleur en zijn zeer dunne bast. Hierdoor is de koude temperatuur en structuur van de boom goed te voelen.

Na het vele wandelenen alle boottochtjes is hettijd voor een andere actieve bezigheid en gaan we een middag kayakken. Het is die dag heerlijk weer en het is dan ook heerlijk vertoeven op een van de grote meren in de omgeving. Wederom prachtige uitzichten over de meren en de bossen, maar dit keer vanuit de kayak.´s Ochtends had ik gedacht om nog wat souverniers en leuke dingen te kunnen kopen, helaas valt dat hier in Argentinie niet mee. Hopelijk heb ik in Santiago meer geluk....

Gisteren was onzelaatste dagin Bariloche en hebben we dan eindelijk de bekende zeven meren route gezien. We hebben langgetwijfelt tussen het huren van een auto enhet boeken van een tour.De route beslaat ca. 500 km en is in één dag te berijden, maar wellicht op de wegen hier erg vermoeiend. Daarom besluiten we op het laatste moment toch met een tourbusje mee te gaan. Een schitterende route met veel interessante uitleg onderweg over de landschappelijke veranderingen, er zijn namelijk veel microklimaten aanwezig aan deze zijde van de Andes. Een overvloed aan informatie diealleen in het Spaans werd gegeven.Hilde heeft daarom alle informatie voor mij in het Nederlands vertaald. Een vermoeiende taak die ze perfect heeft uitgevoerd. De gids bleef namelijk maar praten over de prachtige omgeving en het landschap. Deze laatste dag in Argentinie nemen we een goede lunch en kiezen we vooreen heerlijk diner met eenregionaal gerecht van de trucha vis.´s avonds gaan we gezellig wat drinken in Barilocheom ons Argentijnse avontuur af te sluiten.

Ik heb nog weinig verteld over de Argentijnse gerechten, maar je kunt hierheerlijk eten!Er wordt met name vlees gegeten, wat natuurlijk niet verrassend isgezien de vele koeien die gefokt worden op deArgentijnse Pampas. Het vlees is dan ook heerlijk!Daarnaast is dulce de leche (een soort van caramel)hier ver uit favoriet en wordt dan ook overal aan toegevoegd. In koekjes, snoepjes,toetjes, chocolade, taartjes, oftewelin alles wat je aan zoetigheid besteld en dan in grote hoeveelheden.Ondanks de overvloed kan ik er nog steedsvan genieten. Hilde kan hetecht niet meer zien, ruiken of proeven.Ze kiest er dan elke keer weer opnieuw voor (nou ja, niet geheel bewust).

Vandaag kruizen weopnieuw de grens en reizen we via Osorno naar Santiago. De eindbestemming van mijn reis! Ik ga nu nog steeds vijf schitterende dagen tegemoet alvorens ik weer naar huis vlieg.De weersvoorspellingen in Santiago liggen rond de 25 graden, dat is een goed vooruitzicht voor het afsluiten van mijn reis!

Groetjes, Marieke