Hallo lieve vrienden,

We zijn vier dagen in Doumé geweest en veel van de plaatselijke cultuur meegekregen. Voor mij een indrukwekkende ervaring en voor papa veel herkenning.

Onze eerste dag in Doumé is het oudjaar. 's Middags bezoeken we opnieuw een deel van de Mbama. Daar komen we een oud werkman van Kees tegen Victor. Met hem lopen we de Mbama door en komen onderweg traditionele werkzaamheden tegen zoals het maken van dakbedekking, het vlechten van de haren en het klaarmaken van manioc. We komen ook een oud timmerman tegen, die ons zijn huis moet laten zien met grote meubels en een televisie die hij even aanzet om te laten zien dat hij deze heeft verdiend. Eveneens staan er in zijn woonkamer twee motors te pronken. Daarna gaan we naar een van de eerste huizen die Kees heeft gewoond. Lazare Nguele woont hier, een man van aanzien omdat hij altijd schoolmeester is geweest. Symbolisch drinken we samen een klein glaasje rode wijn.

Halverwege het dorp komen we een informatie paal tegen met daarop ‘100% HIV test voor het huwelijk'. Hier in Afrika sterven nog steeds heel veel mensen aan Aids, deze ziekte is een taboe waar maar weinig over gesproken wordt. De hele dag worden we aangesproken door mensen die ons nu al een ‘Bonne Annee' wensen. Stiekem hopen ze dan nog iets te kunnen krijgen van ons. We drinken 's avonds samen een wisky op het oude jaar en hebben daarna het nieuwe jaar goed ingeslapen.

Op nieuwjaarsdag gaan we met pater Martin en een zuster naar Nkoum. Dit is een van de parochies van pater Martin. In dit dorpje heeft Kees zijn eerste werk gedaan in 1968, het maken van een dak op de kerk. Tijdens de mis heeft Kees zich voorgesteld met uitleg over de 11 jaar dat hij in Kameroen heeft gewerkt en dit alles wordt vertaald in de Maka-taal. Ook hier zijn mensen die Kees nog kennen. Na de mis, op het kerkplein, spreekt een oudere dame ons aan en stelt ons haar dochter voor. Haar dochter heet Riky en is vernoemd naar mama omdat die geholpen heeft bij haar bevalling. Deze week is deze Riky 40 geworden. Voordat we weer teruggaan naar Doumé nuttigen we een eenvoudige inlandse maaltijd met palmwijn in een traditionele hut.

Onze derde dag in Doumé gaan we met Victor naar de plantages. In de 40 jaar afwezigheid van papa zijn deze enorm gegroeid en uitgestrekt tot wel 10km buiten de stad Doumé. Op de plantages worden verschillende producten verbouwd zoals manioc, bananen, pinda's, mais en komkommers. In de droge tijd worden deze minder goed onderhouden en het ziet er dan ook enigzins verwilderd uit. We zien vele kinderen en vrouwen terug lopen van hun plantage zwaar bepakt met hout, bananen, palmnoten, manioc en mais. Af en toe dragen de vrouwen ook nog een kind mee op de rug.

Met veel geluk kunnen we op onze vierde en laatste dag in Doumé met een van de zusters naar Nguelemedouka. Papa en mama hebben de laatste 2 jaar van hun verblijf in Kameroen samen in Nguelemedouka gewoond. Het is voor mij dan ook speciaal om daar te gaan kijken en te zien dat het huis na al die tijd nog in prima staat verkeerd. De route er naar toe is een mooie route, we passeren verschillende dorpjes en zien mooie vergezichten. Hier is nog veel meer echt oerwoud te vinden en ik geniet dan ook enorm van de omgeving. Het valt op dat de regio waarin we komen rijker is, er wordt namelijk steeds meer koffie verbouwd.

We worden rondgeleid door een van de zusters in Nguelemedoukq, zij werkt op het ‘Dispensaire' (soort van ziekenhuis) . Op het dispensaire krijgen (zwangere) vrouwen voorlichting over met name de hygiëne. De slechte hygiëne is in veel gevallen oorzaak voor vele ziekten. Daarnaast zet ze zich in voor 150 weeskinderen. De ouders zijn dan vaak overleden aan Aids. Het maakt mij bewust van de realiteit die zich hier voordoet.

Na 4 dagen in Doumé heb ik weer vele nieuwe dingen gezien en is mijn beeld van Afrika opnieuw veranderd. Ik heb een stukje meer van de werkelijkheid gezien en dat heeft mijn ogen toch wel een beetje meer geopend.

Inmiddels zijn we twee dagen in Batouri, een geheel andere stad met vele nieuwe indrukken. Hoe verder naar het oosten hoe minder beschaving en hoe meer realiteit van Afrika. Daarover volgende keer meer!

Groetjes Marieke en Kees