Bij Jules in Douala

Hallo allemaal,

Een eerste bericht vanuit Douala! Na een goede vlucht van 6,5u zijn we geland in Douala. De warmte kwam ons daar meteen tegemoet. Alsof je tegen een verwarming aanloopt. Jules, onze gastheer, stond ons daar op te wachten om ons door de drukte heen naar de auto en uiteindelijk naar de Procure (Mission Catholique) te brengen. Daar aangekomen waren er voor ons twee kamers beschikbaar met airco. Die is ook van harte welkom in dit zware klimaat.

Na een relatief goede nachtrust zijn we de volgende dag naar Limbe gegaan. Op zondag is er weinig te doen in de stad en Jules had al een dagje uit gepland voor ons. Een stadje aan de uitlopers van de Mount Cameroon aan de Atlantische oceaan. Een zwart strand! Heel bijzonder en gevormd door de lava stromen van het zwart verweerd gesteente. Zelfs in zee dwarreld overal zwart zand. Een heerlijke ruige branding met hoge golven en een lang strand. De weg er naartoe was nog veel specialer en indrukwekkender. Eerst de stad uit door de quartiers. Overal langs de weg werkplaatsen en alles is er te koop. Je moet je er niet al te veel van voorstellen, het zijn allemaal kleine hutjes waar het gebeurd. Vervolgens vele plantages van o.a. rubberbomen (hevea), bananen en oliepalmen. Dichter naar de Mount Cameroon veranderd het landschap, ruwer, heuvelachtiger en meer bebost. We passeren kleine dorpjes en een lava stroom van rotsblokken die net over de weg is gekomen, waardoor de weg nu is een stukje is omgelegd.

Vandaag zijn we een oude zuster op wezen zoeken van 89 jaar die met een andere Hollandse zuster in een krotten wijk woont van ca. 300.000 inwoners als enige blanken en nog steeds goed werk doen. Vanmiddag lekker even gezwommen in het zwembad op de Procure. Daarna een rondje door de stad, waar je in korte tijd zeker 5000 taxi motors tegen komt.

Nu tijd om te gaan eten. We hebben geluk met even een korte verbinding. Tot de volgende keer weer!!

Groetjes Kees en Marieke

Nieuw!! Reisbestemming Kameroen

Ik ga opnieuw op reis. Dit keer naar Afrika en de bestemming is Kameroen in het westen van Afrika. Ik ga dit keer samen met mijn vader op reis. In de jaren 70 heeft hij hier 10 jaar lang vrijwilligerswerk gedaan en heeft daar mijn moeder leren kennen. Mijn vader en ik gaan kijken waar zij samen gewoond en gewerkt hebben.Daarnaast zou ik graag iets willen zien van de bewoners en hun cultuur, het oerwoud en het verschil in klimaat en landschappen.

We gaan proberen om vanuit Kameroen verhalen te schrijven wat we beleven en meemaken. Het is echter niet 100% zeker dat dit lukt. We weten namelijk niet of er in deze afgelegen regio internet beschikbaar is.

We hopen dat jullie het leuk vinden om ons te volgen op onzereis door Kameroen. En natuurlijk is het altijd leuk om reacties te lezen van de thuisblijvers.

Groetjes,
Marieke en Kees

Santiago de Chili

Inmiddels alweer een week terug in Nederland, maar jullie hebben nog een verslag tegoed vanuit Santiago.

Santiago, alweer de eindbestemming van mijn reis.Vrijdag ochtend 24 april om 7uur komen weaanop het busstation.We hebben dit keer goed kunnen slapen in de bus en doen een poging om met de metro naar het centrum te komen. Het lukt ons uiteindelijk om in de 5e metro in te stappen met groot ongenoegen van de andere passagiers door de bagage die we meenemen. Midden in het centrum stappen we uit de metro en gaan opzoek naar het uitgekozen hotel/hostel. Het hotel is gelegen in de wijk Londres in een straatje met kinderkopjes en grote oude gebouwen. Een erg mooie omgeving en een prettige lokatie om vanuit hier de stad te gaan verkennen.

Gelukkig kunnen we om 8 uur direct onze kamer in en na een heerlijke douche lopen we voor het eerst de stad Santiago in. We gaan eerst een kijkje nemen op de Plaza Armas en we lopen natuurlijk de vele onmisbare kerken in die de stad rijk is. Voor het eerst sinds lange tijd kunnen we weer genieten van de zon en dit doen we met een heerlijk drankje op het terras. Die dag doen we het verder erg rustig aan om bij te komen van de reis en gaan we 's avonds om de hoek van het hotel eten in een goed restaurant. De laatste dagen van mijn vakantie wilde ik nog graag profiteren van de heerlijke vlees gerechten en dus kiezen we voor een gezamenlijk stoofpotje. Het eten isom te genieten.

Na een goede nachtrust gaan we op zaterdag naar het groene hart van de stad Santiago, het park Metropolian op de berg Cerro San Christobal. Deze berg wordt door vele fietsers beklommen, wij kiezen voor een treintje dat ons naar de top brengt. Vanaf de top hebben we uitzicht over de stad, hoewel dit aardig belemmerd wordt door de smog laag. In de verte kunnen we nog net de bergen van de Andes onderscheiden, maar hetgeen we zien is vooral grauw, grijs (de smog) met aan de bovenaan de lucht een klein beetje blauw. We brengen de hele dag door in het park Metropolian en gaan tegen het eind van de middag weer naar beneden voor een rondje door de wijk Barrio Bellavista. Dit is een van de uitgaanswijken van Santiago en dat is om 6 uur op zaterdag avond ook duidelijk zichtbaar. De terrassen en cafés zitten al aardig vol. Wij maken het die avond niet laat, door het vele reizen zijn we aardig moe geworden en besluiten we om vroeg te gaan slapen.

Op zondag gaan veel van de inwoners van Santiago naar de kerk. Daar komen we snel achter als we op zondag naar de wijk Barrio Brasil willen gaan. Op straat is er weinig te beleven en in de kerken die we binnengaan is in veel gevallen een mis aan de gang. We besluiten daarom die dag meerdere kerken te bezoeken en gaan al snel weer terug naar het centrum. Daar bezichtigen we nog wat grote gebouwen (waar voornamelijk banken in gehuisvestigd zijn)en nemen we nog een kijkje in het park Santa Lucia. Dit parkis tevens op een berg gelegen maar dan midden in het centrum. Om toch nog wat meer activiteit in deze dag te brengen besluiten we 's avonds om naar de bioscoop te gaan. We kiezen voor de film Slumdog millionaire die in het Engels gesproken wordt en in het Spaans ondertiteld. Een geslaagde avond onder het genot van een grote bak popcorn

De laatste dag van mijn vakantie doen we nog een poging om te profiteren van de veel goedkopere luxe artikelen die hier te koop zijn. We bezoeken daarom een groot shopping centre in een van de buitenwijken van de stad.Een groot contrast met het centrum van de stad en na een kort rondje in deze kille en koude halvertrekken we daarom weer snel terug naar het hart van de stad. Helaas niet geslaagd voor ons doel, maar dat doe ik dan wel weer een keer in Nederland. 's avonds hebben we genoten van ons laatste diner samen en lekker nagepraat over een zeer geslaagde reis door Patagonie.

Dinsdag 28 april was het dan echt tijd om te vertrekken en om 10 uurgaan we samen met een taxi busje naar het vliegveld. Helaas kreeg ik daar geen goed nieuws, door technische problemen zou mijn vluchtlater vertrekken. Gelukkig had ik de avond ervoor mijn online check-in gedaan en kon ik in iedergeval snel mijn bagage afleveren aan dieene lege balie. Ik moest er niet aan denken om achteraan in die lange rij te gaan staan. Nadat ik afscheid heb genomen van Hilde en we elkaar een goede reis hebben gewenst ben ik uiteindelijkmet2 uur vertraging vertrokken uit Santiago. Ik had weer zin om naar huis te gaan!

Met een uiteindelijke vertraging van 7 uur ben ik op woensdag 29 april weer goed aangekomen in Nederland. Vermoeid maar voldaan na een onvergetelijke reis door de prachtige natuur van Patagonie!

Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn reis weblog. Ik vond het erg leuk om jullie berichtjes tijdens mijn reis te lezen. Ik hoop dat jullie van de verhalen hebben genotenzoals ik en Hilde van onze reis door Patagonie hebben genoten.

Groetjes, Marieke

Kort bericht vanuit Santiago

Een kort bericht voordat mijn vlucht vertrekt vanuit Santiago de Chili. Omdat Hilde en ik optimaal hebben genoten van onze reis door Patagonie én van onze laatste dagen in Santiago is het helaas niet gelukt om nog een reisverslag vanuit Santiago te schrijven. Santiago was een mooie afsluiting van onze reis samen. Het reisverslag hebben jullie nog tegoed!

Groetjes, Marieke

Patagonische hoogtepunten

Eindelijk dan weer een verhaal van onze belevenissen in Patagonie. We genieten volop van alles wat we zien en meemaken!! Af en toe schiet het er dan bij in om deze ervaringen te delen met onze achterban in Nederland.Dinsdag heb ik gelukkig al wat tijd (en een snellecomputer) gehad omde foto´s te plaatsen. Nu dan het verhaal van de afgelopen week.

De regenachtige zaterdag zijn we doorgekomen bij een heerlijk haardvuur en met een goede maaltijd. Gelukkig is op zondag de regen opgeklaard en hebben we een heerlijke dag om onze trekking te starten. De eerste indrukken van het Nationale Park Torres del Paine zijn overweldigend. Tijdens de bustrip naar het startpunt van de wandeling zien we een kudde koeien die wordt gedreven door een tweetal Gaucho´s en een veelvulig aantal honden. Nadat we onze spullen hebben gedropt in de refugio (een soort van grote berghut),waar we die nacht zullen overnachten, vertrekken we voor een 8 uur durende wandeling. We hebben gekozen voor de wandeling naar de Torres. Dit is een van de wandelingen van de bekende W-route in het park. De totale W-route kan in 3 tot 4 dagen worden gelopen, wij hebben een dag daarvan gedaan. Een tocht met een zeer mooi afwisseld landschap, het eerste stuk met een flinke klim op een rots achtige ondergrond, vervolgens in de vallei langs de rivier, door een prachtig rood gekleurd bos en het laatste stuk een klim tot aan de Torres, met een uitkijkpunt op de Torres. Een geweldig uitzicht (zien jullie de Win de Torres?)waar we genoten hebben van ons meegenomen chocolade paasei. Het is tenslotte 1e Paasdag en dathebben wegevierd.De volgende dag in het park hebben we een tour gedaan waarmee we de rest van het park hebbendoorkruist. Wederom geweldig mooienatuur en genoten van het zonnige weer.

Na ons verblijf in het Nationale Park Torres del Paine zijn we terug gegaan naar Puerto Natales. Vanuit hier zijn we de volgende dag met de bus vertrokken naar El Calafate. We kruizen wederom de grens en zijn vanaf dan weer in Argentinie. El Calafate staat bekend om de bekende gletjer Perito Moreno. Nadat we op dinsdag alles weer geregeld hebben voor de komende dagen en de busreis naar onze volgende bestemming Barilochegaan we op woensdag de gletsjer bekijken. Samen met een andere nederlandse jongen hebben we een auto gehuurd en rijden we in de vroege morgen naar de gletsjer in het Nationale Park Los Glaciares. De dag begint wat regenachtig, maar klaart al snel op met schitterend zonlicht op de gletsjer. Deze is echt machtig groot en het uitzicht is onbeschrijfelijk mooi. Ik zou zeggen, bekijk de foto´s!!Van een afstand lijkt de gletsjerzo´n 3-5 meter boven het water uit te steken. Van dichtbij blijkt dit toch zeker 50-70 meter te zijn. Om een nog beter uitzicht te krijgen en de geltsjer van dichtbij te bekijken maken we ookeen boottocht. Af en toe licht de gletsjer geheel op door het zonlicht en dat geeft ongelooflijk mooie plaatjes.Wederom een hoogtepunt van onze reis.

Na deze indrukken vertrekken we ´s avonds alweer naar El Chalten. El Chalten is een klein plaatsje tennoorden van El Calafate en staat bekendvoor de goede wandelingen die daar gemaakt kunnenworden rondom het Fitz Roy gebergte. Het dorpje bestaat slechts uit 2 straten en er is werkelijk niks te beleven dan alleen een aantal hotels en hostels. We kiezen de volgende dag voor een wandeling waar we uitzichthebben opde Fitz Roy. Overal in Argentinie lopen veel honden op straat, of ze van iemand zijn is me nog niet duidelijk. Maar het lijkt erop datHilde en ik honden aantrekken, de gehele wandeling worden we namelijk achtervolgt door een hond, bergop en bergaf.Wederom een start met een steile klim en vervolgens een zeer mooi stuk door het bos. Omdat het inmiddels herfst is geworden in Argentinie is het pad zeer nat en na 3uur wandelen voor ons niet meer zo makkelijk begaanbaar. Wehebben echter al uitzicht gehad op de Fitz Roy en besluiten daarom terug te gaan naar het dorpje. Daar relaxen we wat en eten voordat we weer terug vertrekken naar El Calafate. We merken dat de afgelopen weken toch erg intensief zijn geweest en vermoeidheid in de benenheeft opgeleverd.Vrijdag plannen we daaromnikszodat we overdag in El Calafate kunnenrond kijken voor souveniersen ´s avondsom 17:30 naar Bariloche vertrekken.

Debusreis naar Barilocheis een reis van maar liefst 28 uur over de Ruta 3. Deze route gaat niet langs hetAndes gebergte naar het noorden, maar eerst naar de oostkust om vervolgens een stuk noordelijkeropnieuw naar het westen te rijden. Voor ons gevoel een enorme omweg, maar wel de snelste optie om op onze bestemming te komen. En gelukkig rijden we het laatste gedeelte van de tocht dan toch nog een stukje over de Ruta 40, die bekend staat in dit gebied. Welliswaar een hobbelige gravel weg, maar wel iets wat we dan ook hebben meegemaakt. Zaterdag avond om 22 uur arriveren we in Bariloche waar we vervolgens 5 dagen zullen verblijven.

Bariloche is een stad in het merengebied van Argentinie en gelegen in het Nationale Park Nahuel Huapi. Bariloche ligt aan het gelijknamige meer en de omgevinglijkt op de zwitserse Alpen (staat geschreven). Het gebied heeft veelzwitserse invloedenuit het verleden en dit is te merken aan de bouwstijlen, maar ook aan de gerechten en dezoetigheden die te koop zijn (heel veel winkels die chocolade verkopen, mmmm!!). Zondag ochtend orienteren we ons op het gebied en wat we de komende dagen kunnen en willen gaan doen.De omgeving bied super veel mogelijkheden en het is met name een erg relaxte omgeving om te verblijven. Het hostel waar we zijn neergestreken is zeer relax en het is gezellig om ´s avonds samen met andere reizigers een praatje te maken. Mijn Engels verbeterd daardoor in sprongen, maar Spaans blijft helaas steken op het groeten en bedanken van mensen. Ach ja, ik heb tenslotte een privé tolk die uitstekend haar best doet om mij geheelbij te praten. Wat heb ik toch een geluk dat ik samen met Hilde op reis ben!

Zondag is voor ons met name een rustdag na de erg lange busreis die we achter de rug hebben. Maar ´s middags willen we dan toch even wat zien van de omgeving en nemen we de lokale bus die langs het meer Nahuel Huapi rijd. Prachtige uitzichten onderweg en we stappen uit de bus nabij het uitkijkpunt Cerro Campanario waar we de kabellift omhoog pakken. Omdat het die dag super mooi weer is en de zon straalt is het zeer aangenaam en maakt het de omgeving nog mooier. Na het bezoek aan het uitkijkpunt nemen we nog even een kijkje in het plaatsje Colonia Suiza. Helaas merken we daar al snel dat er na 6uur ´s avonds niet veel meer te beleven is en moeten we 2 uur wachten totdat de bus terug gaat. Overdag in de zon is het zeer aangenaam en heerlijk vertoeven (zo´n 16 graden), ´s avonds koelt het snel af en is een trui zeker nodig.

Maandag genieten we van een relax ontbijt in het hostel, gaan we in de morgen naar Llao Llao voor een wandeling en doen we ´s middags een boottocht vanaf de haven Puerto Pañuelos naar het eiland Isla Victoria en het Nationale Park Arrayanes (een schiereiland). Isla Victoria is een eiland waar in het verleden (1925) met name Europese boomsoorten zijn gepland voor de wetenschap. Het was een experiment hoe deze bomen zouden groeien in een ander klimaat met de bedoeling om ze na 20 jaar te kappen. Omdat het eiland sinds 1944 tot het Nationaal Park Nahuel Huapi behoort zijn de bomen nooit gekapt.Het dik pakket aannaalden van de vele grote bomen zorgt momenteel voor verzuring waardoor inheemse boomzaden geen kans krijgen om te groeien. Een interessante geschiedenis en door de Engelse vertaling van de gids kan ik het aardig volgen. In het Nationale Park Arrayanes waar we daarna heen gaan staan vele Arrayan bomen. Een beschermde boom die buitendit Nationale ParkinArgentinie alleen voorkomtals struik en op het eilanddus alsboom aanwezig zijn. De boom is speciaal door zijnrode kleur en zijn zeer dunne bast. Hierdoor is de koude temperatuur en structuur van de boom goed te voelen.

Na het vele wandelenen alle boottochtjes is hettijd voor een andere actieve bezigheid en gaan we een middag kayakken. Het is die dag heerlijk weer en het is dan ook heerlijk vertoeven op een van de grote meren in de omgeving. Wederom prachtige uitzichten over de meren en de bossen, maar dit keer vanuit de kayak.´s Ochtends had ik gedacht om nog wat souverniers en leuke dingen te kunnen kopen, helaas valt dat hier in Argentinie niet mee. Hopelijk heb ik in Santiago meer geluk....

Gisteren was onzelaatste dagin Bariloche en hebben we dan eindelijk de bekende zeven meren route gezien. We hebben langgetwijfelt tussen het huren van een auto enhet boeken van een tour.De route beslaat ca. 500 km en is in één dag te berijden, maar wellicht op de wegen hier erg vermoeiend. Daarom besluiten we op het laatste moment toch met een tourbusje mee te gaan. Een schitterende route met veel interessante uitleg onderweg over de landschappelijke veranderingen, er zijn namelijk veel microklimaten aanwezig aan deze zijde van de Andes. Een overvloed aan informatie diealleen in het Spaans werd gegeven.Hilde heeft daarom alle informatie voor mij in het Nederlands vertaald. Een vermoeiende taak die ze perfect heeft uitgevoerd. De gids bleef namelijk maar praten over de prachtige omgeving en het landschap. Deze laatste dag in Argentinie nemen we een goede lunch en kiezen we vooreen heerlijk diner met eenregionaal gerecht van de trucha vis.´s avonds gaan we gezellig wat drinken in Barilocheom ons Argentijnse avontuur af te sluiten.

Ik heb nog weinig verteld over de Argentijnse gerechten, maar je kunt hierheerlijk eten!Er wordt met name vlees gegeten, wat natuurlijk niet verrassend isgezien de vele koeien die gefokt worden op deArgentijnse Pampas. Het vlees is dan ook heerlijk!Daarnaast is dulce de leche (een soort van caramel)hier ver uit favoriet en wordt dan ook overal aan toegevoegd. In koekjes, snoepjes,toetjes, chocolade, taartjes, oftewelin alles wat je aan zoetigheid besteld en dan in grote hoeveelheden.Ondanks de overvloed kan ik er nog steedsvan genieten. Hilde kan hetecht niet meer zien, ruiken of proeven.Ze kiest er dan elke keer weer opnieuw voor (nou ja, niet geheel bewust).

Vandaag kruizen weopnieuw de grens en reizen we via Osorno naar Santiago. De eindbestemming van mijn reis! Ik ga nu nog steeds vijf schitterende dagen tegemoet alvorens ik weer naar huis vlieg.De weersvoorspellingen in Santiago liggen rond de 25 graden, dat is een goed vooruitzicht voor het afsluiten van mijn reis!

Groetjes, Marieke

Fin del Mundo

Bedankt voor al jullie leuke reacties!

We zijn aangekomen in het zuiden van Patagonie op Tierra Del Fuego, in het Nederlands ook wel Vuurland. Tevens het koudste gedeelte van onze reis. InBuenos Aires konden we nog genieten van een heerlijke 26 graden, hier in het zuiden is het slechts 6 graden en zijn de warme kleren hard nodig. Laat in de avond kwamen we aan in Ushuaia. Het vliegveld waar we aankwamen had wat weg van een blokhut en ten opzichte van het vliegtuig leek was het vliegveld erg klein. Het enige dat we van de omgevingin het donker konden zien waren de lichtjes van de stad ende besneeuwde bergtoppen. Dat zou wat beloven voor de volgende dag!

En inderdaad de volgende dag hebben we kunnen genieten van een schitterende omgeving. Helaas waaide en regende het die dag en kon de boottocht over het Beaglekanaal niet doorgaan. Daarom hebben we besloten om ´s middags naar het Nationaal Park Tierra Del Fuego te gaan. Daar hebben we onze ogen uitgekeken naar de prachtige natuur en al die schitterende herfst kleurtjes van de bomen.We hebben daar verschillende wandelingen gedaan en tegen de tijd dat het donker werd zijn we heerlijk gaan eten in het stadje. De sfeer van het stadje heeft wat weg van een gezellig bergdorpje.En bij het toeristen informatie punt is hetzelfs mogelijk om in Ushuaia een stempel in ons paspoort te laten zettenalsbewijs vanhet meest zuidelijke stadje van de wereld (Fin del Mundo). En natuurlijk laten we deze stempel dan ook even in ons paspoort zetten

Een dag later konden we ´s morgens de boottocht maken. Vanaf het Beaglekanaal hadden we uitzicht op debergtoppen van het Argentijnse en Chileense gedeelte van Tierra Del Fuego. We varen naar verschillende eilandjes waar we uitleg krijgen over de oorspronkelijke bewoners, de vegetatie en de dieren die er nog leven. We zien tevens een kolonie zeeleeuwen en zeehonden en verschillende soorten aalscholvers. Wederom prachtige uitzichten en we kijken onze ogen uit.In de middag besluiten we om nog even naar de Matrial gletsjer te gaan kijken. Een gletsjerten noorden van het stadje Ushuaia.Geen spectaculaire gletsjer, maar weldemoeite waard om een wandeling te maken en nog iets meer van de omgeving te zien. Omdat de stoeltjes lift niet werkt moeten we ook het eerste gedeelte lopen. Een hele klimtocht waarvan we het laatste gedeelte door de sneeuw hebben gelopen. En natuurlijk weer prachtige uitzichten en schitterende natuur.

De volgende dag zijn we om 5 uur ´s morgens met de bus vertrokken naar Punta Arenas. Een busreis van 13 uur met een aantal obstakels. Rond 8 uur moeten we in Rio Grande plotseling overstappen op een volgende bus. En aangekomen bij de chileense grens moeten we zo´n 2 uur wachten. Eerst het douane kantoor binnen voor een stempel in ons paspoort dat we Argentinie verlaten. Vervolgens een modderweg door niemandsland en vervolgens de bus weer uit voor een stempel dat we Chili binnen komen. Daarna nog enkele uren voordat we in Punta Arenas aankomen. De wegen zijn slecht en het zijn met name onverharde gravel wegen. Van Punta Arenas gaan we direct door naar Puerto Natales. Dit laatste stuk duurt slechts 3 uur en is een zeer comfortabele reis. Vanaf Puerto Natales zullen we de paasdagen doorbrengen in het Nationaal Park Torres Del Paine en een twee daagse trekking gaan maken.

Vandaag nog even een heerlijke relax dag in Puerto Natales om onze trekking te regelen en uit te rusten voordat we verder gaan. We overnachten in een knus hostel waar een aantal houtkachels voor warmte zorgen. Het is herfst en het regent momenteel, dus hopelijk hebben we de komende dagen geluk en zien we de zon tijdens onze trekking. In iedergeval twee veelbelovende dagen in het vooruitzicht.

Groetjes, Marieke

PS: Omdat het nog niet lukt om de foto´s makkelijk te uploaden moeten jullie hier nog even op wachten!

Buenos Aires en het begin van de reis naar het zuiden!

Hier dan eindelijk mijn eerste bericht vanuit Argentinie! Na een lange en vermoeiende vlucht kwam ik rond 8 uur in de avond aan in Buenos Aires. Tot mijn verbazing ging de overstap in Madrid vlekkeloos. In Buenos Aires aangekomen stond Hilde al op me te wachten. We zijn snel in een radio-taxi gestapt die ons naar het door Hilde gereserveerde guesthouse bracht. Een guesthouse vlakbij het centrum.

De volgende dag kan ik dan eindelijk de stad Buenos Aires gaan verkennen. Omdat Hilde al enkele dagen langer in de stad was, is zij de eerste dagen mijn gids in de stad. Eerst hebben we even een kijkje genomen bij het congresgebouw (om de hoek bij het guesthouse). De avond ervoor was de oud-president van Argentinie overleden en vandaag stond er daarom een enorme rij voor het tekenen van de condoleance. De rij was lang niet zo lang als destijds bij Evita (hebben we ons laten vertellen door de taxi chauffeur), maar voor Nederlandse begrippen toch enorm. Daarna hebben we enkele bekende plekken bezocht zoals de Plaza de Mayo, Casa Rosade, Puerto Madero en Plaza San Martin. Deze dag boeken we ook meteen het begin van de reis naar het zuiden (daarover verderop meer). Uiteindelijk een heerlijke dag met veel zon en veel nieuwe indrukken.

De volgende dag staat in het teken van de wijken La Boca en San Telmo. Het is vandaag 2 april en een feestdag ter ere van de veteranen van de Falklands oorlog. La Boca is de voetbalwijk en de club Boca Juniors is hier actief. Maradona is hier ooit zijn voetbalcarriere begonnen. Een fleurige wijk door de invloeden van de Spaanse en Italiaanse emigranten uit de scheepsbouw. Vele woningen zijn gebouwd uit restmaterialen van de scheepsbouw en de vele kleuren zijn afkomstig van de verfresten. San Telmo is de wijk van de Tango, een hele andere wijk maar erg rustig door de feestdag. Aan het eind van de dag hebben we dan nog even wat tijd over om een kijkje te gaan nemen in Recoletta. Een wijk waar de rijke bevolking van Buenos Aires woonten de wijk met de begraafplaats waar Evita is begraven. Daar aangekomen is het erg drug met veel media en lijkt het erop dat de overleden president die dag is begraven. De begraafplaats kunnen we daarom niet op. Een dag met vele gezichten van Buenos Aires van arm tot rijk en alle invloeden van buiten Argentinie.

De laatste dag in Buenos Aires gaan we terug naar La Boca. Daar gaan we een kijkje nemen bij een vrijwilligers organisatie die werkt om de armste gezinnen onderdak, voedsel en werk te verzorgen. Voor ons beide erg indrukwekkend om mee te maken, onze lunch wordt verzorgt vanuit de gaarkeuken.Voordat we Buenos Aires verlaten gaan we samen nog even winkelen. Om 7u vertrekken we namelijk met de bus naar Puerto Madryn. Jammer dat we de stad verlaten, maar het begin van onze reis door Patagonie begint! Ik heb er in iedergeval zeer veel zin in.

Na een zeer comfortabele busreis komen we rond 12u aan in Puerto Madryn. Een stadje met ca 100.000 inwoners, maar al een stuk rustiger dan in Buenos Aires. Een volgend hostel is snel gevonden en we boeken die dag meteen een excursie voor de volgende dag naar Peninsula Valdes. Peninsula Valdes is een schiereiland dat bekend staat om de aanwezigheid van grote kolonies Pignuins, Zeeleeuwen en in het seizoen Walvissen en Orca´s. Het lanschap op het eiland is zeer uitgestrekt enbestaat verder uit Patagonische Steppe waar Guanaco´s, Nandoe´s en Merino schapen leven en ook ca. 48 Argentijnse Estancia´s aanwezig zijn. Het waait erg hard aan zee, maar de temperatuur is lekker met zo´n 20 graden.

De dag erna doen we het rustig aan, we sparen onze energie voor later. We regelen wat praktische zaken, genieten van de zon en vertrekken in de namiddag naar Trelew. Daar overnachten we in een hostel en vanuit hier zullen we vanavond naar Ushuaia vliegen. Dit is de meest zuidelijke stad van de wereld! Puerto Madryn ligt op de breedtegraad van Nieuw-Zeeland, Ushuaie ligt daar nog ver onder. Vandaag gaat de reis naar het verre zuiden dus echt beginnen!

Groetjes, Marieke

Nog één nachtje!

Morgen is het dan zover! Alle voorbereidingen zijn gedaan en een globaal reisschema is opgesteld. Op 28 april moet ik namelijk terug zijn in Santiago de Chili voor de terugvlucht naar Nederland.

De reis begint op 31 maart vanaf Dusseldorfom 7:50. Eerst zal iknaar Madrid (Spanje) vliegen alvorens ik de Atlantische Oceaan over ga steken naar Buenos Aires in Argentinië. Daar aangekomen zal Hilde op me staan te wachten. Samen zullen we dan beginnen aan een onvergetelijke ervaring door Patagonie.

Groetjes, Marieke